4418 3, Przewodniki - ciekawe z kraju i nie tylko, Kraków

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
NOWA HUTA
PRZEWODNIK
                                 NOWA HUTA
Burzliwe dzieje odczasów stalinizmu
do„Solidarnoci”
Nowa
Huta to
zrealizowana w
latach 50. XX wieku no-
woczesna dzielnica przemysłowa Krakowa (pierwotnie
osobne miasto) zwi
zana ze
zbudowan
tutaj olbrzymi
hut
stali.
Szerokie ulice, okazałe i
dobrze wyposa‡one
domy miały sta€ si miejscem, gdzie rz

dz

ca wówczas par-
tia chciała kształtowa€ nowe socjalistyczne społecze®stwo.
Nie wszystko jednak udało si zrealizowa€ tak, jak zakła-
dano. 27 kwietnia 1960
r. doszło do
zamieszek zwi

zanych
z
budow

koˆcioła, w
których byli zabici i
ranni. Miasto – ju‡
wtedy poł

czone z
Krakowem w
jeden organizm – pokazało
swoje nowe oblicze: stało si zagro‡eniem dla systemu. Gdy
obchodziło swoje 30-lecie, nadci

gały ju‡ burzliwe lata 80.
Okazało si , ‡e
szerokimi alejami mog

maszerowa€ nie
tylko pochody 1-majowe, ale i
opozycyjne demonstracje. Ol-
brzymie, dobrze zintegrowane skupiska ludzkie (cz sto bloki
były zasiedlane lud

mi z
jednej wioski) stawały si oparciem
dla „Solidarnoˆci”, która przekształciła Now

Hut w
jeden
ze swoich najwi kszych bastionów w
Polsce.
Wykopy pod pierwszy blok Nowej
Huty rozpocz to
23
czerwca 1949 r. Nieco pó

niej, 26 kwietnia 1950
r., pierw-
szy robotnik przyst

pił do
budowy kombinatu. W
rekordo-
wym 1977
r. huta zatrudniała 38 tys. ludzi i
produkowała
6,7
mln ton stali rocznie (dziˆ ok.
1 mln).
Podstaw

planu zabudowy centrum Nowej
Huty były trzy
osie: ł

cz

ca nowe miasto z
historycznym centrum Krakowa
(Oˆ
Miasta), kombinatem (Oˆ
Pracy) oraz placem
Ratuszo-
wym (Oˆ Wypoczynku). Na
ich kanwie Tadeusz
Ptaszycki

główny architekt Nowej
Huty – zaprojektował plac
Central-
ny (obecnie im.
Ronalda
Reagana) z
wychodz

cymi z
niego
pi cioma arteriami, otoczony miastem na
planie połowy
oˆmiok

ta.
Zgodnie z
ideologi

socrealizmu sztuka miała by€ „socjali-
styczna w
treˆci, a
narodowa w
formie”. Z
po‡ogi wojennej
ocalały: renesansowy Kraków, Zamoˆ€ i
Kazimierz nad Wisł

.
Uznano wi c renesans za
nasz

„narodow

form ” i
w
tym
stylu postanowiono wznieˆ€ Now

Hut . Od
strony formal-
nej polska architektura socrealistyczna wcale nie nawi

zy-
wała do
rosyjskiej, gdzie niepodzielnie królował klasycyzm,
lecz posiadała własny oryginalny charakter.
1
ArcelorMittal Poland S.A.
– Oddział wKrakowie
(dawnaHutaim.W.I. Lenina,
potem im. T.Sendzimira)
Od
2003 r. Huta im.
Sendzimira wchodziła w
skład kon-
sorcjum Polskie Huty Stali
S.A.
Zostało ono zakupione
przez koncern LNM nale‡

cy do
indyjskiego magnata
stalowego Lakszmi
Mittala (w latach
2005 - 2007 – Mittal
Steel Poland
S.A.)
Główne wej

cie do
huty przy ul.
Ujastek
1, wzniesio-
ne w
latach 1952–1955, stanowi jeden z
najlepszych
przykładów socrealizmu w
polskiej sztuce.
Jego auto-
rami byli Janusz
Ballenstadt oraz Janusz i
Marta
Ingarde-
nowie. Olbrzymia brama, ° ankowana dwoma budynkami
biurowymi, nosi wszelkie znamiona stylu renesansowe-
go, na
którym si wówczas wzorowano.
Centrum
Administracyjne huty popularnie zwane jest
„Pałacem
Do‡ów” b

d

„Watykanem”. Jego wspaniałe
wn trza zostały cz ˆciowo zmienione przez przebudowy
z
lat 90., ale i
tak jest to
jeden z
najlepiej zachowanych
przykładów wystroju z
lat 50., z
marmurowymi klatkami
i
specjalnie zaprojektowanymi meblami.
                                                                                                                                                                                                             Huta to
kolos – setki budynków, spl

tanych rur i
torów
biegn

cych w
ró‡nych kierunkach. Powierzchnia zakładu
liczy około 1000 hektarów. Kiedy jedzie suwnica, przypo-
mina to
trz sienie ziemi. W
niektórych halach zmieˆciło-
by si kilka krakowskich Rynków ustawionych jeden przy
drugim. Kadzie wysokoˆci małych domów napełnione
płynnym metalem przywodz

na
myˆl bulgocz

ce law

wulkany.
Po
1989
r. kombinat przechodził liczne zmiany. Zacz to
od
patrona (1990 r.) – W. I.
Lenin nie pasował ju‡ do
no-
wych czasów, przemianowano go wi c na
Tadeusza
Sen-
dzimira – wybitnego ameryka®skiego konstruktora
polskiego pochodzenia.
Pami

tk

tych zamierzchłych czasów jest okazały kurhan
stoj

cy tu‡ przy ogrodzeniu kombinatu (w
pobli‡u
skrzy‡owania ulic Ujastek i
T.
Ptaszyckiego). Uchodzi
on
za
grobowiec Wandy – córki legendarnego zało‡ycie-
la miasta, Kraka, która, aby wraz ze
swoj

r k

nie odda€
panowania nad Polsk

Niemcowi, rzuciła si do
Wisły,
staj

c si symbolem poˆwi cenia dla ojczyzny.
Obecnie kurhan Wandy zdobi niewielki pomnik posta-
wiony w
XIX w. według projektu wybitnego polskiego
malarza, Jana
Matejki, który mieszkał w
pobliskim
dworze krzesławickim.
Rozpocz ła si restrukturyzacja huty. Zacz to zamyka€
poszczególne wydziały. Niektóre były zbyt toksyczne,
inne nierentowne lub przestarzałe. Zlikwidowano m.in.
Walcowni Zgniatacz – główny bastion „Solidarnoˆci”
w
hucie, sk

d wywodzili si czołowi działacze podziemia.
Pami

tkowy monument dedykowany tym wszystkim,
którzy wnieˆli cz

stk swojego ‡ycia w tworzenie na te-
renie kombinatu pierwszego wolnego zwi

zku zawodo-
wego przeniesiono we wrzeˆniu 2005 r. w okolice placu
Centralnego.
Z czasem hut nale‡

c

do Skarbu Pa®stwa wł

czono
do holdingu „Polskie Huty Stali”, a nast pnie sprzedano
prywatnemu inwestorowi Lakszmi Mittalowi. Nowy
właˆciciel przeprowadził szereg inwestycji, wyburzaj

c
stare hale i stawiaj

c na ich miejscu nowoczesne obiekty.
Uszanował jednak dawn

tradycj i nie zamkn

ł huty dla
zwiedzaj

cych, cho€ jest to normalnie pracuj

cy zakład.
Nadal wpuszczane s

tu zorganizowane grupy turystów,
a w halach nieczynnych ju‡ wydziałów odbywaj

si
koncerty festiwalu „Sacrum Profanum”.
3
Dworek Jana Matejki
iko‹ciół ‹w.JanaChrzciciela
Dworek Jana Matejki w
Krzesławicach (ul.
Wa€kowi-
cza
25) jest dzi

własno

ci
Towarzystwa Przyjaciół
Sztuk Pi
knych w Krakowie.
Niski, parterowy budynek
z
przybudówk

stanowi

c

niegdyˆ pracowni mistrza
Jana i
z
zaprojektowanym przez niego gankiem jest
otwarty dla publicznoˆci. W
pi ciu obszernych salach
eksponowane s

meble, obrazy i
przedmioty codzien-
nego u‡ytku z
XVIII i
XIX wieku zwi

zane z
wybitnymi
mieszka®cami tego dworu.
2
KopiecWandy
Nowa
Huta jest w
pewnym sensie najstarsz
cz

ci
Krakowa. Choƒ zacz
to j
wznosiƒ dopiero w
1949 r.,
to
badania archeologiczne ujawniły,
e
ci
głe osad-
nictwo trwało tu
co
najmniej od
5000
lat p.n.e., gdy
tymczasem tereny obecnego Starego
Miasta zostały
zasiedlone dopiero w
VIII w. n.e.
                                                                                                                                                                                                                Pierwszym z
nich był Hugo
Kołł

taj – słynny działacz
polityczny okresu oˆwiecenia, współtwórca pierwszej
europejskiej konstytucji (wzorowanej na
ameryka®skiej)
nazwanej od
dnia ogłoszenia „Konstytucj

3 Maja”.
Wydzier‡awił on
w
1778 r. Krzesławice od
Akademii
Kra-
kowskiej, której był rektorem.
W
roku 1876 dworek nabył najwi kszy polski malarz XIX
wieku, Jan
Matejko. Na
kupno posiadłoˆci przeznaczył
pieni

dze uzyskane za
sprzedanie płótna „Batory pod
Pskowem”. Od
tej pory Krzesławice stały si jego ulu-
bionym miejscem wytchnienia. W
ka‡dej wolnej chwili
chronił si tu
od
wielkomiejskiego gwaru Krakowa.
Mo‡na tu
zobaczy€ słynny „Poczet królów polskich”,
ilustracje do
„¯piewów historycznych” Niemcewicza
uchodz

ce za
pierwszy przykład romantyzmu w
sztu-
ce polskiej, a
ponadto sztalugi Matejki, jego skrzynie
na
rysunki, obrazy i
reprodukcje. Obiekt otoczony jest
okazałym parkiem angielskim, który ł

czy si z
rekreacyj-
nymi terenami zalewu na
Dłubni.
Niedaleko dworku J.
Matejki stoi drewniany jednonawo-
wy koˆciół ˆw.
Jana
Chrzciciela i
Matki Boskiej Szkaplerz-
nej. ¯wi

tynia ta
została wzniesiona w
latach 1633–1648.
Pierwotnie znajdowała si w
miejscowoˆci Jawornik koło
Myˆlenic, ale gdy w
latach 80. XX w. wybudowano tam
nowy koˆciół przestała by€ potrzebna i
groziła jej roz-
biórka. Poniewa‡ w
Nowej
Hucie planowano zbudowanie
skansenu, władze zgodziły si przenieˆ€ koˆciół tutaj,
cho€ generalnie niech tnie patrzyły na
obiekty sakralne.
Uczyniono to
w
latach 1983–1985, dodaj

c przy okazji
okazał

wie‡ , której pierwotnie nie było.
Wokół głównej osi poło
one s
poszczególne osiedla, które
tworz
w
pewnej mierze samodzielne organizmy. Ka
de
osiedle posiada wszystko, co
jest potrzebne do
pełnej obsłu-
gi socjalnej mieszka

ców. S
wi

c sklepy, punkty usługowe,

wietlice, szkoła, przedszkole,
łobek, kino. Ka
de osiedle po-
siada własny zbiorowy gara
dla samochodów osobowych.
W
obr

bie własnego osiedla mieszka

cy mog
zaspokoi
wszystkie swe codzienne potrzeby.
Budynki z
pierwszego okresu rozci

gaj

si łukiem
od
klasztoru w
Mogile do
ul.
Kocmyrzowskiej, tworz

c
urocze osiedla pełne drzew i
kwiatów. Pierwszy z
wy-
stawionych tu
domów znajduje si przy ul.
Mierzwy
(os.
Wandy 14; zawieszono na
nim pami

tkow

tablic ).
4
OsiedlaWandy iWillowe
Buduj
c Now
Hut
, oparto si
na
koncepcji „jednost-
ki s
siedzkiej”, zaprojektowanej w
Stanach
Zjedno-
czonych w
latach 20., gdy architekci pracowali nad
planem rozbudowy Nowego
Jorku.
To
właˆnie na
tych osiedlach bił swoje rekordy słynny
przodownik pracy Piotr
O‡a®ski – mistrz murarski potra-
ª

cy uło‡y€ w
ci

gu 8 godzin 60 tys. cegieł. Jego posta€
stała si prototypem Mateusza
Birkuta – bohatera ª lmu
Andrzeja
Wajdy „Człowiek z
marmuru”.
„Jednostk

” tak

miało by€ osiedle licz

ce 4–5 tysi cy
ludzi, wyposa‡one w
cał

potrzebn

do
‡ycia infrastruk-
tur i
stanowi

ce jakby odr bne miasteczko. O
walorach
nowohuckiego budownictwa tak pisano:
                                                                                                                                                                                                                   Poniewa‡ koˆciół mogilski jako obiekt zakonny zamkni -
ty był dla wiernych, ju‡ za
czasów bł. Iwo
Odrow

‡a
wybudowano dla nich obok koˆciół ˆw.
Bartłomieja.
W
obecnej formie pochodzi on
z
roku 1466 i
jest dziełem
mistrza stolarskiego Macieja
M

czki, który swoj

sygna-
tur wraz z
dat

uko®czenia ˆwi

tyni umieˆcił na
zabyt-
kowych odrzwiach. Koˆciół posiada trzy nawy, czego
nie spotyka si w
drewnianych budowlach tego typu
w
Polsce. Jego wystrój pochodzi z
czasów rokoka i
przed-
stawia osoby zasłu‡one dla mogilskiego konwentu.
Obok koˆcioła zachowała si drewniana wie‡a – dzwon-
nica z
1752
r. z
kopulastym dachem i
bram

przejazdow

.
5
Zespółklasztorny oo. Cystersów
Mogilski ko

ciół pod wezwaniem Naj

wi
tszej Marii
Panny i

w.
Wacława (ul.
Klasztorna 11) oraz przyległy
do
niego klasztor Cystersów nale
do
najcenniej-
szych obiektów sakralnych Małopolski.
Tu
przechowywany jest słyn

cy łaskami mogilski
krucyª ks. Rze

ba to
niezwykła – jako jedyna z
całe-
go wyposa‡enia koˆcioła ocalała z
po‡aru w
1447 r.,
cho€ ogie® strawił włosy Chrystusa i
jego perizonium.
Od
tego czasu zakłada si Zbawicielowi peruk
z
naturalnych włosów, a
jego biodra przepasuje
prawdziw

tkanin

. Do
obecnej kaplicy krucy-
ª ks został przeniesiony w
1588 r., zaˆ wczeˆniej
stał na
skrzy‡owaniu transeptu z
naw

główn

.
Otoczona pi kn

krat

kaplica ¯w.
Krzy‡a zo-
stała ufundowana przez Stefana
Žółtowskiego
– było to
wotum za
ocalenie z
pami tnej bitwy
pod Cecor

.
Fundatorem zarówno konwentu, jak i
drew-
nianego koˆciółka ˆw.
Bartłomieja po
drugiej
stronie ulicy, była ta
sama osoba – biskup kra-
kowski, bł. Iwo
Odrow

‡. Sprowadził on
cyster-
sów do
Mogiły ze
¯l

ska. Osiedlili si tu
w
1222
r.
Swoj

działalnoˆ€ rozpocz li od
zatkni cia
krzy‡a na
kopcu Wandy, który do
tego czasu
wci

‡ był miejscem poga®skich obrz dów.
W
okresie renesansu Mogiła zasłyn ła szcze-
gólnie na
polu malarstwa. Na
niespotykane
dotychczas wy‡yny doprowadził t
sztuk brat
Stanisław
Samostrzelnik, wykonuj

cy swoje
prace dla dworu króla Zygmunta
Starego.
Jego polichromi mo‡emy podziwia€ w
mogil-
skim koˆciele oraz w
bibliotece klasztornej.
W
latach 1716–1786 funkcjonowało w
klaszto-
rze mogilskim Studium
Generalne prowincji
cystersów, w
którym wykładano ª lozoª ,
teologi , prawo kanoniczne i
histori Koˆcioła.
Kurs trwał pi € lat i
ko®czył si doktoratem.
Była
to
pierwsza wy‡sza uczelnia na
terenie
obecnej Nowej
Huty.
pl. Centralny
Tekst: M. Miezian
Fotografie: J. Gajewski, J. Trzos, P. Krawczyk
Projekt graficzny: Studio Kozak
Skład: Archus Design
Druk:
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • styleman.xlx.pl