4 materialy do miniwykladu,

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
1
Materiały do miniwykładu „Techniki wspomagające powtarzanie”, Lekcja
trzecia
Podstawowa lektura:
Marek Grębski
,
Sukces na egzaminie,
Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
2004 r.
Zalecana lektura:
1.
Anderson J.R.,
Uczenie się i
10.
Lorayne
H.,
Sekrety
pamięć. Integracja zagadnień,
Warszawa,
Wydawnictwa
superpamięci,
Łódź,
Wydawnictwo Ravi, 1996.
Szkolne i Pedagogiczne, 1998.
11.
Pietrasiński Z.,
Sztuka uczenia
2.
Baddeley A.,
Pamięć. Poradnik
użytkownika,
się,
Warszawa,
Wiedza
Warszawa,
Powszechna, 1975.
Prószyński i S-ka, 1998.
12.
Rudniański J.,
O pracy
3.
Buzan T.
.,
Rusz głową,
Łódź,
Wydawnictwo Ravi, 1996.
umysłowej
, LSW, Warszawa
1987.
4.
Buzan T.,
Pamięć na zawołanie,
13.
Vetulani J.,
Jak usprawnić
Łódź, Wydawnictwo Ravi, 2003.
5.
Dryden G.. Vos J.,
Rewolucja w
uczeniu,
Poznań, Wydawnictwo
pamięć,
Kraków, Wydawnictwo
Platan, 1998.
14.
Włodarski Z.,
Z tajemnic
Moderski i S-ka, 2000 r.
6.
Dudley G. A.,
.
Jak podwoić
skuteczność
ludzkiej pamięci
, Warszawa,
Wydawnictwa
Szkolne
i
uczenia
się
,
Pedagogiczne, 1984.
Warszawa,
Wydawnictwo
Medium, 1994
7.
Lieury A.,
Pamięć i sukces w
szkole,
Katowice, Książnica,
1999.
8.
Lehrl S.,
Trening pamięci,
Katowice, Videograf II, 2000 r.
9.
Lorayne H.,
Superpamięć dla
uczących się,
Łódź,
Wydawnictwo Ravi, 1996.
2
Zjadaj słonia po kawałku.
Zasada zwana inaczej „techniką salami”. Dzielimy materiał na niezbyt wielkie, zdatne do
intelektualnego strawienia porcje. W „dzieleniu wiedzy na plasterki” istotne jest, aby partie
materiału tworzyły zamknięte, logiczne całości. Taką naturalną, logicznie wyodrębnioną
porcją materiału jest rozdział książki.
Partie materiału do wyuczenia możemy oznaczać w książce za pomocą karteczek
samoprzylepnych.
Zapisujemy ołówkiem datę realizacji powtórki przy każdym rozdziale.
Przypinamy karteczkę do tablicy korkowej z tytułem rozdziału „do przerobienia”.
Kucie
W przypadku materiału, co do którego masz pewność, że będziesz musiał odtwarzać go z
maksymalną wiernością (np. wiersz, nazwiska, daty, definicje, wzory, nazwy własne), możesz
zastosować metodę wielokrotnego powtarzania zwaną kuciem.
Wielokrotne powtarzanie powoduje skuteczne utrwalenie informacji, aczkolwiek
wymaga wielu nużących prób.
W celu uniknięcia nużącego czytania np. dat możemy je sobie nagrać na dyktafonie
lub na odtwarzaczu MP-3, a potem odtwarzać do woli w każdych warunkach.
Od ogółu do szczegółu
Najpierw rzut oka na cały materiał „z lotu ptaka”, potem metodą kolejnych przybliżeń
docieramy do sedna tematu (np. Europa – Polska – Dolny Śląsk − Kotlina Kłodzka −
Śnieżnik). Roztkliwianie się nad detalami i dygresjami spowoduje, że utracimy z pola
widzenia meritum sprawy, a poza tym zabraknie nam czasu na inne tematy.
Najważniejszą kwestią przy powtarzaniu jest wydobycie esencji zagadnienia.
Efekt generowania
Powtarzanie usprawnia pamięć tylko wtedy, gdy materiał jest powtarzany i przetwarzany w
sposób głęboki i ze zrozumieniem. Bierne powtarzanie nie daje lepszego zapamiętywania.
3
Podczas uczenia się warto wykorzystywać efekt generowania, ponieważ lepiej pamiętane są
materiały, które sami projektujemy i wytwarzamy.
Dobrą metodą przetwarzania materiału będzie opowiedzenie go koledze lub
rodzicowi, napisanie eseju lub rozprawki, sporządzenie notatki, zwłaszcza w
formie rozbudowanej Mapy Myśli.
Możemy stosować autokontrolę w postaci nagrywania i odsłuchiwania wypowiedzi
za pomocą dyktafonu.
Aktywne zmysły
Im więcej zmysłów uczestniczy w procesie uczenia się, tym lepsze powinny być jego efekty.
Zamiast wielokrotnego cichego czytania warto uruchamiać inne, prócz wzroku, zmysły. I tak,
głośne czytanie aktywizuje zmysł słuchu, czytanie w czasie spacerowania po pokoju – zmysł
czuciowo-ruchowy, natomiast rysowanie, zapisywanie, a zwłaszcza tworzenie mapy myśli
uaktywniają cały kompleks zmysłów i czynności poznawczych ułatwiających
zapamiętywanie.
Ucząc się, nie siedź cicho i w bezruchu. Bądź aktywny! Pisz, rysuj, mów, chodź,
tańcz i śpiewaj w trakcie nauki.
Użycie wyobraźni
Synestetyczne, czyli obfitujące w zmysłowe skojarzenia, wyświetlenie sobie ciągu pojęć w
wyobraźni, sprzyja zapamiętaniu. W tym celu kojarzymy materiał do zapamiętania z czymś
lub z kimś dobrze znanym, zabawnym, fascynującym. Wyobrażamy go sobie w ruchu,
powiększamy do gigantycznych rozmiarów. Odbieramy go zmysłami dotyku, smaku,
zapachu. Wzbogacamy kolorem i efektem trójwymiarowości.
Trwałemu kodowaniu informacji w pamięci pomaga odniesienie wyuczanych treści do
własnej osoby. Chodzi o myślowe wykreowanie samego siebie jako głównego uczestnika
zapamiętywanych zdarzeń i sytuacji.
Rusz głową! Stwórz w wyobraźni film z efektami specjalnymi związany
tematycznie z materiałem do wyuczenia. W swoim filmie bądź reżyserem i
głównym aktorem.
4
Efekt kontrastu
Efekt kontrastu jest stosowany dla uwypuklenia treści godnych uwagi, wyróżnienia jednych
informacji spośród innych.
Jeżeli podręcznik lub skrypt jest naszą własnością, nie bójmy się ingerować w tekst. Stosujmy
różnokolorowe podkreślenia, zakreślenia, komentarze, uwagi, ramki, strzałki, wykrzykniki i
inne znaki.
Inne wykorzystanie efektu kontrastu polega na uczeniu się na przemian niemających ze sobą
wiele wspólnego przedmiotów, np. język polski – biologia – historia. Dzięki temu
urozmaicamy pracę, a przyswajane treści nie nakładają się na siebie.
Walcz z nudą. Urozmaicaj i uatrakcyjniaj swoją naukę.
Miejsce i czas
Przywoływaniu informacji z pamięci służy odtworzenie warunków towarzyszących ich
zapamiętywaniu. Inaczej mówiąc, pamięć funkcjonuje lepiej, gdy pewne warunki, obecne w
momencie uczenia się, występują także w chwili odtwarzania informacji.
Dzieje się tak dzięki
aktualizowaniu, czyli przywoływaniu wspomnień (reintegracji).
Uczymy się o stałych porach i w stałych miejscach. Dzięki prowadzeniu nauki w
wyraźnie określonych okolicznościach umysł z łatwością będzie dokonywał
reintegracji śladów pamięciowych.
Opracowania zbiorcze
Kiedy uczymy się do egzaminu obejmującego szeroki zakres wiedzy, takiego jak matura,
egzamin wstępny na studia lub końcowy egzamin dyplomowy, mamy do przestudiowania
bardzo obszerne partie materiału w dosyć ograniczonym czasie. Czytanie zaległych lektur czy
studiowanie strona po stronie kilkusetstronicowych podręczników nie ma większego sensu,
zwłaszcza jeśli się tego nie czyniło systematycznie w ciągu roku.
Korzystamy z
repetytoriów
i
opracowań syntetycznych,
czyli tzw. bryków.
Zawierają one wiedzę w pigułce.
Uczenie się zbiorowe
Powtarzanie materiału z kompetentną osobą, np. korepetytorem lub kolegą, zasługuje na
uwagę, ponieważ:
5
Mobilizuje do działania, podtrzymuje na duchu i zarazem osłabia monotonię
procesu uczenia się.
Dzięki informacjom zwrotnym daje możliwość natychmiastowego sprawdzenia
zasobów posiadanej wiedzy, a także oceny jakości i stylu wypowiedzi.
Stwarza szansę na skorygowanie błędnych informacji oraz wytłumaczenie
niejasności.
Oferuje dodatkowe źródło informacji, dzięki czemu mamy możliwość wymiany,
uzupełnienia i wzbogacenia notatek.
Daje okazję do podzielenia się cennymi radami osoby kompetentnej i życiowo
doświadczonej (korepetytor) lub odznaczającej się zdrowym rozsądkiem i
umiejętnością samodzielnego, krytycznego myślenia (kolega).
Powtarzanie wspólnie z kolegą lub koleżanką ma jednak swoje niebezpieczeństwa.
Najpoważniejszym jest możliwość przeobrażenia się sesji powtórkowej w luźne spotkanie
towarzyskie.
Największą wadą korepetycji jest ich koszt.
Pozytywne nastawienie
Ucząc się wzbudzamy w sobie nastawienie na zapamiętanie. Aktywna postawa sprzyja
przyswajaniu wiedzy. Jeżeli pielęgnujemy w sobie przekonanie, że mamy słabą pamięć,
możemy faktycznie cierpieć na kłopoty z zapamiętywaniem, spowodowane jednak nie
ograniczeniami wrodzonej natury, lecz negatywnym nastawieniem do własnych możliwości.
Uwierz w swoje możliwości! Amerykański przedsiębiorca Henry Ford mawiał:
„Jeśli myślisz, że potrafisz, to prawda. Jeśli myślisz, że nie potrafisz, to również
jest prawdą”.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • styleman.xlx.pl

    		•