4, Materiały UW, Przyrządy optometryczne 2014-15
[ Pobierz całość w formacie PDF ] //-->Wyjaśnij działanie testów: test czerwono -zielony, balans binokularowy, tabliceIshihary, koincydencyjny (klamrowy, do pomiaru anizeikonii) czterech świateł Wortha.TEST CZERWONO-ZIELONY.Test czerwono-zielony (podobnie jak metoda Dondersa) pozwalaja określić najlepszą korekcjęsferyczną.Test wykorzystuje zależność zdolności skupiającej układu optycznego oka od częstotliwości falielektromagnetycznej, czyli barwy fali świetlnej. Różnica zdolności skupiającej układu optycznego okadla fal z czerwonego i zielonego przedziału widma wynosi około 1,5 dioptrii, a więc ogniskowaobrazkowa oka dla światła czerwonego jest odpowiednio dłuższa niż ogniskowa dla światłazielonego.Test czerwono-zielony składa się z dwóch pól: czerwonego i zielonego. Na obu polach umieszczonesą czarne optotypy różnej wielkości lub inne znaki testowe o danym wymiarze kątowych (zwykleduże optotypy, ponieważ badany musi fiksować w dal). Test czerwono-zielony może byćprezentowany jako tablica podświetlana, test wyświetlany z rzutnika lub test prezentowany namonitorze ekranowym. Jest przedstawiany przy ciemnym oświetleniu.Określenie ekwiwalentu sferycznego oka za pomocą testu czerwono-zielonego polega naprzyporządkowaniu mu takiej soczewki sferycznej, przy której optotypy na czerwonym i zielonympolu są jednocześnie widziane jednakowo.Oko nie powinno akomodować, dlatego najpierw należy dokonać przekorygowania, a następniewycofując się z niego, doprowadzić do wyrównania zaczernienia znaków testowych na obu polach. Wprzypadku oka miarowego obraz pola zielonego zostanie utworzony przed siatkówką, a polaczerwonego - za siatkówką. Optotypy obu pól postrzegane są z jednakowym kontrastem, czylijednakowo czarne.Nieskorygowane oko krótkowzroczne będzie widzieć optotypy czerwonego pola wyraźniej niżzielonego, gdyż skupienie promieni czerwonych zachodzi bliżej siatkówki. W przypadkunadwzroczności jest odwrotnie.* Tak dobraną korekcję „wzmacniamy” aby pacjent zdecydowanie deklarował, że wyraźniejsze znakiwidzi na polu czerwonym. Zwykle dodajemy pół dioptrii i znowu wycofujemy się z przekorygowaniaaż pacjent stwierdzi że na czerwonym i na zielonym widzi jednakowo wyraźnie.Jeżeli przy najlepszej korekcji sferycznej V<1, to występowanie astygmatyzmu jest bardzoprawdopodobneInną odmianą jest test czerwono-zielony spolaryzowany służący równoważeniu bodźca doakomodacji.Zdarzają się osoby niewrażliwe na test czerwono-zielony. Znajduje on zastosowanie w przypadkudaltonizmu.BALANS BINOKLAROWY.Balans binokularowy jest końcowym etapem badania widzenia obuocznego i służy do sprawdzeniarównowagi obu oczu. Jest to bezpośrednie porównanie jakości widzenia obu oczami.Przy okularach polaryzacyjnych w położeniu „V” prawe oko widzi jedna część testu ( np. górną ), alewe druga ( np. dolną ) – przeciwna polaryzacja. Pacjent może bezpośrednio porównać ostrośćwzroku prawego i lewego oka przy zaproponowanej korekcji. Ostrość obu oczu powinna byćjednakowa. Jeżeli jest różna należy spróbować zmienić korekcję, tak aby doprowadzić do równowagi.Jeśli jest to niemożliwe, może być objawem choroby lub innej nieprawidłowości.TABLICE ISHIHARY.Tablice Ishihary (tablice pseudoizochromatyczne Ishihary) – tablice używane przez okulistów dosprawdzenia zdolności rozróżniania kolorów czerwonego i zielonego. Ich nazwa pochodzi odpomysłodawcy, japońskiego okulisty, Shinobu Ishihary, profesora Uniwersytetu Tokijskiego.Pełny test Ishihary polega na pokazaniu pacjentowi 36 tablic; wersje przesiewowe liczą 14 lub 24tablice, wersja dla dzieci i osób niepiśmiennych liczy 10 tablic. Diagnoza jest zwykle jasna już popokazaniu pacjentowi kilku tablic.Każda tablica składa się z koła utworzonego przez różnych rozmiarów kolorowe kropki, które różniąsię od tła zarówno barwą, jak i poziomem jasności. Układ plam w kolorze odmiennym tworzy cyfręlub liczbę. Zadaniem pacjenta jest ją odczytać. Dobór kolorów na każdej tablicy jest inny, coumożliwia zdiagnozowanie różnych zaburzeń widzenia barw.Bardzo ważne podczas przeprowadzania badania jest zapewnienie odpowiedniego oświetlenia!TEST KOINCYDENCYJNY (KLAMROWY)Test koincydencyjny, zwany inaczej testem Hassego lub testem haków, jest testem spolaryzowanymsłużącym do pomiaru anizeikonii, czyli różnicy powiększeń siatkówkowych.Test ma formę kwadratu złożonego z dwóch oddzielnych połówek. Wewnątrz kwadratu znajduję siępunkt (kropka) widziany obuocznie, stanowiący centralny bodziec do fuzji.Oświetlenie umiarkowane, odległość badania 4 lub 6 m.Przesunięcia klamer lub ich różne powiększenie świadczą o niewspółmierności fiksacyjnej (foriastowarzyszona) lub różnej wielkości obrazów siatkówkowych. Przyjmuje się, że jeśli różnicapowiększeń jest nie większa niż grubość kwadratu, to pacjent nie powinien mieć problemów zeskładaniem obrazu, czyli nie powinno to powodować u niego żadnych dolegliwości. Jeśli jedna zpołówek jest niewidoczna, jedno z oczu jest tłumione. Jeśli połówki drgają, świadczy to o forii.! W każdym przypadku anizometropii przekraczającej 1,00 dptr należy sprawdzić, czy nie występujeanizeikonia.TEST CZTERECH ŚWIATEŁ WORTHA.Jeden z najczęściej stosowanych testów do badania widzenia obuocznego, szczególnie częstostosowany u pacjentów z zezem. W teście dysocjację wprowadza się metodą anaglifową, tzn. przezzastosowanie filtrów: czerwonego przed okiem prawym i zielonego przed okiem lewym. Niemalwszystkie obecnie produkowane rzutniki optotypów posiadają test Wortha.W czasie testu wyświetlane są cztery figury – czerwony kwadrat, dwa zielone krzyżyki i białe kółko.Zakładając, że filtr czerwony znajduje się prze okiem prawym, a zielony przed lewym, prawidłowyobraz powinien przedstawiać symetrycznie rozmieszczone symbole. Zastosowanie filtrów sprawia,że przy właściwym widzeniu obuocznym, kółko widziane jednocześnie okiem prawym i lewym,będzie miało żółto-pomarańczową barwę.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plstyleman.xlx.pl
|